Halifax NA260 L8-G een mysterie eindelijk ontrafeld.
Dat we het vermoeden hadden dat de Halifax bommenwerper NA260 L8-G van het 347e Sqdn (Gebouwd bij Rootes Securities) en gevlogen door piloot Aulen met zijn Franse crew in 1945 in Nederweert zou zijn neergestort was al langer het geval.
Sporenzoekers uit Brabant en België speculeerden en schreven al jaren dat dit vliegtuig in de Veluwepeel bij Asten-Heusden zou zijn neergestort, maar daar zijn van het toestel nooit eerder resten gevonden. Ook vele Media schreven hier berichten over.
Wat er écht gebeurd is, deze Halifax NA260 L8-G is neergestort in de bossen in het noorden van Nederweert nadat het toestel is aangeschoten door Gerhard Ferdinand Otto Raht van het Duitse Nachtjagdgeschwader 2 vliegende in een Duitse Junkers 88 nachtjager.
Een opmerkelijke item is een messing kruisje met een roodkoperen ketting waarvan het houten binnenwerk na al die jaren verdwenen is. Het kruisje is gevonden naast het zandpad waarover de vliegtuigresten zijn afgevoerd, tesamen met resten van Bristol-Herculesmoteren na ontginning van het bosgebied.
Dat het hier om de zware 4 motorige Halifax MKIII NA260 L8-G gaat die in Februari 1945 is neergestort, is door ons onomstotelijk bewezen op grond van genummerde onderdelen en door middel van ooggetuigenverklaringen en archiefgegevens. Resten van deze Halifax betroffen tientallen kilo´s alumiumschroot, delen van de df-loop antenne, het bakelieten staartlicht, zekeringkastjes, kabelverbinders, meerdere delen van de Bristol Hercules stermotoren, delen van het zuurstofsysteem, ventielen, delen van de brandsstoftanks, delen van de cockpit, delen van het remsysteem alsook delen van de piloten uitrusting. Ook meerdere draagbare zuurstofcilinders alsmede vast geïnstalleerde zuurstofcilinders en delen van de munitietoevoer. Dat de vliegtuigresten na de oorlog zijn afgevoerd over een zandpad is een feit, er zijn meerdere motoronderdelen gevonden op een zandpad meters uit elkaar na ontginning van het bos. (Langs het pad zijn verder geen sporen van deze bommenwerper aangetroffen.) De 4 inslagkraters verderop bevatten allemaal delen van Bristol-Hercules motoren.
Videoverslag 17-12-2020 dank aan Nederweert24
Op een afstand van 80 meter hier vandaan is de achterste geschutskoepel van deze Halifax neergekomen vlakbij een gekapt dennenbos, hier zijn delen gevonden aan de oppervlakte van plexiglas alsmede veel electrische onderdelen en een plaat met het “R2” stempel wat staat voor;”Rootes Securities”(Halifax MKIII).
Ook is er een verwarmingselement gevonden voor het ijsvrij houden van de Browning .303″ machinegeweren bij vliegen op grote hoogtes (de-icing), dit onderdeel is gevonden bij de inslagplek van de staartkoepel.
Onderdelen met Franse teksten zijn onlangs ook gevonden. Een bevestiging die we al langer hadden is omstotelijk bewezen, dit is de crashplek van de Halifax NA260 L8-G gevlogen door een Franse bemanning.
Door samenwerking tussen de Stichting Luchtoorlog 1939-1945 te Nederweert en Stichting Regionaal Archeologische Bodemonderzoek (STRABO) te Ospel is een heus onderzoeksrapport gepubliceerd waarvan onder aan dit bericht de link naar bijna 200 pagina´s tellende document, vol met niet eerder gepubliceerde documenten, fotos, getuigenverklaringen en archiefgegevens.
Een messing klem gevonden op de crashplek in Nederweert met “Franse tekst” “Collier A 60” op onderstaande foto;
Onderstaande foto´s; Inspectiestempels op plaatwerk en een onderdeelnummer en Halifax nummers;
Onderstaande foto; .303″ Munitie transportrail naar de geschutskoepels
(Munitie ter illustratie uit collectie J.Bloemers) (Verlofhouder WWM)
Onderstaande Foto; Resten van een RAF ontsnappingslaars
(Foto-inzet links; www.303rdbg.com)
Deze laarzen waren zo ontwikkeld dat de bovenkant eraf kon worden gehaald en dat de laarzen als zogenaamde burgerschoenen konden worden gedragen om zo niet als piloot op te vallen. We hebben resten van twee van deze laarzen gevonden.
We schreven al eerder over deze Halifax maar nu weten we dat het de Halifax NA260 L8-G is geweest gevlogen door Piloot Aulen. (Eerder bericht-1) (Eerder bericht-2) (Eerder bericht-3)
Het graf van de Bommenrichter Rognant op het kerkhof in Swartbroek Weert;
Foto´s van meerdere onderdelen van deze Halifax;
Een preview uit het uitgebreide verslag met alle details over deze zware bommenwerper;
Un aperçu du rapport complet avec tous les détails sur ce bombardier lourd;
Verdere informatie over de crash, crew en alle verdere informatie vind u in dit PDF document of op de onderstaande Link;
https://www.academia.edu/41807468/Rapportage_archeologisch_onderzoek_Asten-Nederweert_crashes_Halifax_NA197_en_NA260_in_1945_2019_
De plus amples informations sur l’accident, l’équipage et toutes les autres informations peuvent être trouvées dans ce document PDF ou sur le lien ci-dessous;
https://www.academia.edu/41807468/Rapportage_archeologisch_onderzoek_Asten-Nederweert_crashes_Halifax_NA197_en_NA260_in_1945_2019_
Halifax NA260 L8-G un mystère enfin élucidé.
On soupçonnait déjà que le bombardier Halifax NA260 L8-G du 347e Escadron, piloté par le pilote Aulen avec son équipage français, se serait écrasé à Nederweert en 1945.
Les chercheurs du Brabant et de la Belgique spéculent et écrivent depuis des années que cet avion se serait écrasé dans le Veluwepeel près d’Asten-Heusden, mais les restes de l’avion n’y ont jamais été retrouvés. De nombreux médias ont également écrit des messages à ce sujet.
Ce qui s’est réellement passé, c’est que cet Halifax s’est écrasé dans les forêts au nord de Nederweert après que l’avion avait été abattu par Gerhard Ferdinand Otto Raht du Nachtjagdgeschwader 2 allemand volant dans un chasseur de nuit Junkers 88 allemand.
Une trouvaille remarquable est une croix en laiton avec une chaîne en cuivre rouge dont l’intérieur en bois a disparu après toutes ces années. La croix se trouve à côté du sentier sablonneux le long duquel les restes de l’avion ont été enlevés, ainsi que les restes des moteurs Bristol-Hercules.
Le fait qu’il s’agisse du lourd quadrimoteur Halifax MKIII NA260 L8-G qui s’est écrasé en février 1945, a été prouvé de manière concluante par nous sur la base des pièces trouvées et numérotées et au moyen de déclarations de témoins oculaires et de données d’archives. Les restes de cet Halifax comprenaient de nombreux débris d’aluminium, des parties de l’antenne df-loop, le feu arrière en bakélite, des boîtes à fusibles, des connecteurs de câbles, plusieurs pièces des moteurs en étoile du Bristol Hercules, des parties du système d’oxygène, des soupapes, des parties des réservoirs de carburant, des parties du cockpit, des parties du système de freinage ainsi que des parties de l’équipement du pilote. Nous avons également trouvé plusieurs bouteilles d’oxygène portables ainsi que des bouteilles d’oxygène installées de façon permanente et des pièces de l’approvisionnement en munitions. Le fait que l’avion reste après une guerre sur un chemin sablonneux est également un fait, plusieurs pièces de moteur ont été trouvées sur un chemin sablonneux à des mètres de distance et à une très faible profondeur, (Le long du chemin, aucune trace de ce bombardier n’a été trouvée.) Les 4 cratères d’impact plus loin contiennent tous des pièces de moteurs Bristol Hercules.